Pengaruh Kesejahteraan Rohani Terhadap Kecenderungan Pengulangan Dadah Di Tujuh Pusat Khidmat Agensi Anti Dadah Kebangsaan (Pkaadk) Di Malaysia

Kesejahteraan rohani memainkan peranan yang besar sebagai faktor pelindung dan faktor pencegah dalam menangani pelbagai permasalahan sosial, termasuklah isu pengulangan dadah. Terdapat dua dimensi utama yang mengukur kesejahteraan rohani individu iaitu kesejahteraan agama (perhubungan dengan Tuha...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Mohd Ariffin, Nurhazlina
Format: Thesis
Language:English
Published: 2016
Subjects:
Online Access:http://eprints.usm.my/31626/1/NURHAZLINA_MOHD_ARIFFIN_24.pdf
http://eprints.usm.my/31626/
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Institution: Universiti Sains Malaysia
Language: English
Description
Summary:Kesejahteraan rohani memainkan peranan yang besar sebagai faktor pelindung dan faktor pencegah dalam menangani pelbagai permasalahan sosial, termasuklah isu pengulangan dadah. Terdapat dua dimensi utama yang mengukur kesejahteraan rohani individu iaitu kesejahteraan agama (perhubungan dengan Tuhan dan agama) dan kesejahteraan eksistensial (perhubungan dengan diri, manusia, dan persekitaran kehidupan). Justeru, satu kajian lapangan keratan rentas berbentuk kuantitatif telah dijalankan ke atas 290 orang bekas pengguna (BPD) dadah di tujuh buah Pusat Khidmat Anti Dadah Kebangsaan (PKAADK) bagi mengkaji pengaruh kesejahteraan rohani (SWB) terhadap kecenderungan pengulangan dadah (KPD). Kajian ini turut mengenal pasti tahap SWB dan KPD responden serta menganalisis perbandingan KPD berdasarkan profil sosiodemografi BPD. Data kajian telah dikumpul menggunakan borang soal selidik yang diadaptasi dan diterjemahkan ke dalam Bahasa Melayu melalui kaedah back translation daripada Spiritual Wellbeing Scale oleh Ellison dan Paloutzian (1982) dan Syed Sohail Imam, Noor Harun Abdul Karim, Nor Radziah Jusoh, & Nor Ehsaniah Mamad (2009); dan Drug Taking Confidence Questionnaire oleh Annis, Sklar, dan Turner (1999). Spirituality is an important protective and preventive factor to help overcome social problems, particularly with regards to drug relapse issues. There are two primary dimensions that measures individual’s spiritual wellbeing (relationship between the God and religion) and existential wellbeing (relationship with self, human being and social living). Thus, a cross sectional quantitative research has been carried out among 290 ex-drug users in seven Cure and Care Service Centers (CCSC) to investigate the effects of spiritual wellbeing on tendency of drug relapse. This research also identified the level of tendency of drug relapse and spiritual wellbeing (SBW) and to examine the differences in tendency of drug relapse based on sociodemographic profiles. Data were collected using a survey questionnaire which was adapted and translated into Malay language using back translation based on the Spiritual Wellbeing Scale (SWB) by Ellison & Paloutzian (1982) and Syed Sohail Imam, Noor Harun Abdul Karim, Nor Radziah Jusoh, & Nor Ehsaniah Mamad (2009); and Drug Taking Confidence Questionnaires (DTCQ) by Annis, Sklar, and Turner (1999).