Analisis kata hubung pancangan dalam penulisan bahasa Melayu sebagai bahasa pertama oleh pelajar Melayu tingkatan satu berdasarkan teori analisis kesalahan Corder

Makalah ini bertujuan menjelaskan kata hubung pancangan dalam penulisan pelajar berdasarkan teori analisis kesalahan Corder (1973). Data kajian diperoleh melalui kaedah kepustakaan dan kaedah pemerhatian dengan menggunakan alat kajian iaitu sampel teks penulisan pelajar. Responden kajian terdiri dar...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: Noraishah Sakilah Kamat, Nur Farahkhanna Mohd Rusli, Norfaizah Mohd Jabar, Aireen Aina Bahari
Format: Article
Language:English
Published: Penerbit Universiti Kebangsaan Malaysia 2021
Online Access:http://journalarticle.ukm.my/17912/1/259-498-1-SM.pdf
http://journalarticle.ukm.my/17912/
https://spaj.ukm.my/jpbm/index.php/jpbm/issue/view/81
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Institution: Universiti Kebangsaan Malaysia
Language: English
Description
Summary:Makalah ini bertujuan menjelaskan kata hubung pancangan dalam penulisan pelajar berdasarkan teori analisis kesalahan Corder (1973). Data kajian diperoleh melalui kaedah kepustakaan dan kaedah pemerhatian dengan menggunakan alat kajian iaitu sampel teks penulisan pelajar. Responden kajian terdiri daripada 20 orang pelajar tingkatan 1 di sebuah sekolah luar bandar di Segamat, Johor. Dapatan kajian menunjukkan kesalahan penggunaan kata hubung pancangan berlaku disebabkan empat faktor iaitu, (i) kesalahan atau ketidakjelasan struktur ayat, (ii) penggunaan kata hubung yang tidak tepat, (iii) ketiadaan penggunaan tanda baca dan (iv) kesalahan pemilihan kosa kata. Hasil kajian juga menunjukkan pembinaan ayat majmuk pancangan keterangan mencatat kekerapan kesalahan tertinggi diikuti dengan pembinaan ayat majmuk pancangan relatif dan pembinaan ayat majmuk pancangan komplemen. Berdasarkan analisis teori Corder (1973), kesalahan yang berlaku adalah disebabkan oleh empat faktor, iaitu (i) pengguguran unsur-unsur yang perlu, (ii) penambahan unsur yang tidak perlu atau tidak tepat, (iii) pemilihan unsur yang tidak tepat, dan (iv) penyusunan unsur yang salah. Dari segi implikasi, kajian ini menyalurkan pengetahuan yang akan dapat meningkatkan pemahaman penggunaan ayat majmuk pancangan dalam penulisan oleh pelajar, sekali gus mengelak kesalahan tatabahasa, khususnya pembinaan ayat daripada berterusan.