Tabii penggunaan penjodoh bilangan dalam bahasa Melayu dan bahasa Cina: perbandingan korpus / Ng Chwee Fang dan Awang Sariyan
Penjodoh bilangan merupakan salah satu golongan kata yang umum terdapat dalam bahasa Cina dan juga bahasa Melayu walaupun kedua-dua bahasa ini berasal daripada rumpun bahasa yang berlainan. Bahasa Cina merupakan bahasa yang berasal daripada rumpun bahasa Sino-Tibetan manakala bahasa Melayu merupakan...
Saved in:
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Book Section |
| Language: | English |
| Published: |
Akademi Pengajian Bahasa
2021
|
| Subjects: | |
| Online Access: | https://ir.uitm.edu.my/id/eprint/46267/1/46267.pdf https://ir.uitm.edu.my/id/eprint/46267/ |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Institution: | Universiti Teknologi Mara |
| Language: | English |
| Summary: | Penjodoh bilangan merupakan salah satu golongan kata yang umum terdapat dalam bahasa Cina dan juga bahasa Melayu walaupun kedua-dua bahasa ini berasal daripada rumpun bahasa yang berlainan. Bahasa Cina merupakan bahasa yang berasal daripada rumpun bahasa Sino-Tibetan manakala bahasa Melayu merupakan bahasa yang berasal daripada rumpun bahasa Austronesia. Kajian ini bertujuan untuk menyerlahkan persamaan dan perbezaan dengan membandingkan penjodoh bilangan bahasa Cina dan bahasa Melayu dari segi semantik kedua-dua bahasa tersebut. Dengan menggunakan Corpus-based Analysis, didapati bahawa kedua-dua bahasa ini mempunyai penggunaan penjodoh bilangan yang unik dan tersendiri. Terdapat persamaan dan juga perbezaan penjodoh bilangan antara kedua-dua bahasa tersebut. Persamaan penggunaan penjodoh bilangan dalam kedua-dua bahasa ini telah membuktikan bahawa terdapat persamaan corak pemikiran dan kognitif dalam dua etnik yang berbeza terhadap objek yang sama, manakala perbezaan pula disebabkan oleh perbezaan budaya dan cara hidup masyarakat pengguna kedua-dua bahasa itu. |
|---|