Puisi tradisi Melayu Sarawak: Asimilasi agama dan kepercayaan dalam amalan budaya masyarakat

• Main Authors: Junaidi, Noni Harianti, Awang Abdullah, Awang Mangala
• Format: Conference or Workshop Item
• Language: English
• Published: 2014
• Subjects: DS Asia; HM Sociology
• Online Access: http://repo.uum.edu.my/14550/1/33.pdf; http://repo.uum.edu.my/14550/; http://www.iaha2014.uum.edu.my/
• Institution: Universiti Utara Malaysia

Masyarakat berbilang kaum di Sarawak mempunyai kekayaan khazanah adat dan budaya yang pelbagai. Adat dan budaya ini menjadi pegangan dan kepercayaan sejak turun temurun lagi.Pepatah biar mati anak, jangan mati adat amat sinonim dan signifikan dengan apa yang diamalkan oleh masyarakat Melayu khususnya.Puisi tradisi Melayu Sarawak merupakan warisan pusaka nenek moyang yang telah diaplikasikan penggunaannya dalam budaya masyarakat itu sendiri.Ia juga turut digunakan sebagai satu cara untuk merealisasikan adat resam, kepercayaan, amalan budaya serta amalan agama mereka.Dari aspek inilah kita dapat melihat kepada gambaran tahap tamadun dan pemikiran masyarakat Melayu ketika zaman dahulu.Dilihat dari sudut sejarah didapati terdapat beberapa pengkaji di Barat yang telah mengkaji puisi Melayu di nusantara sejak dahulu seperti K.M. Endicott (1980), R.O.Winstedt (1917-1961), W.G.Shellaber (1975) dan ramai lagi.Tumpuan kajian mereka adalah terhadap penggunaan bahasa dalam puisi-puisi berkenaan. Kertas kerja ini akan melihat kepada pengaruh dan asimilasi agama dan kepercayaan dalam budaya masyarakat Melayu Sarawak melalui penggunaan puisi dalam beberapa perkara seperti bermukun (bergendang), majlis keramaian, amalan perubatan tradisional, petua dan permainan tradisional. Pengkaji juga akan turut meneliti kepada keperluan dan rasionalnya pada zaman serba moden ini dan melihat sejauh manakah puisi ini telah menjadi satu tradisi budaya dalam budaya masyarakat Melayu di Sarawak.