ความต้องการและความพร้อมขององค์กรในการสร้างเสริมสมรรถนะด้านการเฝ้าระวัง ป้องกัน และควบคุมโรค

การศึกษาความต้องการและความพร้อมในสมรรถนะด้านการควบคุมโรคขององค์กรใน และนอก กระทรวงสาธารณสุข ทั้งในกลุ่มอุปสงค์และอุปทาน โดยการเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถาม ที่ให้ ผู้ตอบกรอกเอง การสัมภาษณ์เชิงลึก และการวิเคราะห์เอกสาร ผู้ให้ข้อมูลประกอบด้วย 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่จัดว่าเป็นลูกค้าของกรมควบคุมโรค ได้แ...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: พันธุ์ทิพย์ รามสูต, สมใจ ประมาณพล, บังอร เทพเทียน
Other Authors: มหาวิทยาลัยมหิดล. สถาบันพัฒนาการสาธารณสุขอาเซียน
Format: Article
Language:Thai
Published: 2017
Subjects:
Online Access:https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/123456789/2367
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Institution: Mahidol University
Language: Thai
Description
Summary:การศึกษาความต้องการและความพร้อมในสมรรถนะด้านการควบคุมโรคขององค์กรใน และนอก กระทรวงสาธารณสุข ทั้งในกลุ่มอุปสงค์และอุปทาน โดยการเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถาม ที่ให้ ผู้ตอบกรอกเอง การสัมภาษณ์เชิงลึก และการวิเคราะห์เอกสาร ผู้ให้ข้อมูลประกอบด้วย 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่จัดว่าเป็นลูกค้าของกรมควบคุมโรค ได้แก่ สำนักงานสาธารณสุขจังหวัด โรงพยาบาลศูนย์ โรงพยาบาลทั่วไป และองค์การบริหารส่วนท้องถิ่นทุกระดับ กับกลุ่มที่เป็นผู้มีหน้าที่ถ่ายทอดความรู้เพื่อ พัฒนาสมรรถนะด้านการควบคุมโรคแก่บุคลากรกลุ่มลูกค้า ได้แก่ สถาบันฯ สำนักฯ และสำนักงานป้องกัน และควบคุมโรค ของกรมควบคุมโรค และมหาวิทยาลัย ผลการศึกษาพบว่า ในกลุ่มลูกค้าทุกหน่วยงานมีความต้องการการพัฒนาสมรรถนะฯในสัดส่วนสูงมาก สมรรถนะที่ต้องการมากที่สุด คือ ความรู้ในการป้องกันควบคุมโรค ตามด้วยทักษะในการเฝ้าระวังโรค ด้านการสอบสวน การควบคุมการระบาด และการวิจัย และเกือบทั้งหมดเห็นว่า ควรตั้งสถาบันฝึกอบรม ขึ้นมาใหม่ภายใต้กรมควบคุมโรค ร้อยละ 100 ของกลุ่มผู้มีหน้าที่ถ่ายทอดความรู้ และเทคโนโลยี เห็นว่ามีความจำเป็นที่ต้องพัฒนาสมรรถนะทั้งด้านความรู้ ทักษะ และเทคโนโลยีการเฝ้าระวังควบคุมโรค รวมทั้งทักษะในด้านการจัดการอบรมและถ่ายทอดความรู้แก่บุคลากรสาธารณสุขทั้งระบบทุกระดับทั้ง ภายในและภายนอกกรมควบคุมโรค รวมทั้งองค์กรเครือข่าย ทุกองค์กรรับรู้บทบาทของตนในฐานะของ การเป็นที่ปรึกษาทางวิชาการ รองลงมาคือ บทบาทผู้สนับสนุน และผู้นิเทศ ตรวจสอบ นอกจากสถาบันฯ ที่ทำหน้าที่บริการผู้ป่วย และสำนักงานป้องกันและควบคุมโรคบางแห่งที่ทำบทบาทผู้ปฏิบัติการ โดยสถาบันฯ ประเมินว่า ตนเองมีความพร้อมตามบทบาทค่อนข้างสูง ส่วนของสำนักฯและสำนักงาน ป้องกันและควบคุมโรค ประเมินความพร้อมของตนเองโดยเฉลี่ยในระดับกลาง กลุ่มผู้ถ่ายทอดความรู้ และเทคโนโลยี มีความเห็นว่า กรมควบคุมโรคต้องเป็นหน่วยงานรับผิดชอบ การฝึกอบรม แต่ความคิดเห็นแบ่งเป็น 2 แนวทางคือ ฝ่ายหนึ่งเห็นว่าไม่ต้องตั้งองค์กรขึ้นมาใหม่ โดยให้ สำนักฯ และสำนักงานป้องกันและควบคุมโรค เป็นองค์กรฝึกอบรมในระดับส่วนกลาง และระดับเขต ตามลำดับ กับอีกฝ่ายหนึ่งมีความเห็นว่า ต้องตั้งองค์กรขึ้นมาใหม่ที่มีฐานะเทียบเท่าสำนักฯ อยู่ในกำกับ กรมควบคุมโรค