ความรับผิดตามกฎหมายของแพทย์ในการรักษาผู้ป่วยกับหลักวิธีปฏิบัติ เพื่อเป็นเลิศทางการแพทย์

บทความนี้มีวัตถุประสงค์ในการวิเคราะห์ความรับผิดทางการแพทย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน ประเด็นปัญหาที่แพทย์ผู้ให้การรักษาผู้ป่วยอย่างมีมาตรฐานแต่ถูกฟ้องต่อศาลยุติธรรมเนื่องจากผู้ป่วยถึง แก่ความตาย หรือได้รับความเสียหายแก่กาย ตามหลักละเมิดมาตรา 420 ประมวลกฎหมายแพ่งและ พาณิชย์ ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาพัฒนาการ...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: สุธี อยู่สถาพร, Suthee Usathaporn
Other Authors: มหาวิทยาลัยมหิดล. คณะสาธารณสุขศาสตร์. ภาควิชาบริหารงานสาธารณสุข
Format: Article
Language:Thai
Published: 2018
Subjects:
Online Access:https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/123456789/36918
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Institution: Mahidol University
Language: Thai
Description
Summary:บทความนี้มีวัตถุประสงค์ในการวิเคราะห์ความรับผิดทางการแพทย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน ประเด็นปัญหาที่แพทย์ผู้ให้การรักษาผู้ป่วยอย่างมีมาตรฐานแต่ถูกฟ้องต่อศาลยุติธรรมเนื่องจากผู้ป่วยถึง แก่ความตาย หรือได้รับความเสียหายแก่กาย ตามหลักละเมิดมาตรา 420 ประมวลกฎหมายแพ่งและ พาณิชย์ ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาพัฒนาการจัดการกับปัญหาการฟ้องคดีทุรเวชปฏิบัติทางการแพทย์มี การปรับใช้หลักเกณฑ์ทางกฎหมายตั้งแต่การใช้หลักละเมิดทางแพ่ง หลักความรับผิดตามสัญญา หลัก ความรับผิดทางอาญา อนึ่งกฎหมายอังกฤษ และอเมริกาในส่วนของมาตรฐานการรักษาโดยไม่พูดถึงหลัก หรือใช้แนวคิด “Best Practice” อาจนำหลักกฎหมายอังกฤษที่เกี่ยวกับมาตรฐานการประกอบวิชาชีพ แพทย์มาเป็นต้นแบบสำคัญในการวินิจฉัยความรับผิดทางการแพทย์ โดยมุ่งสู่การปรับใช้ หลักการ พิจารณา ข้อดี ข้อเสียของการรักษาผู้ป่วย ความรุนแรงของโรค สถานะทางการเงินของผู้ป่วย โดยเฉพาะ อย่างยิ่งหลักการสร้างความเข้าใจของผู้ป่วยต่อกระบวนการรักษาพยาบาล และผลข้างเคียงที่เกี่ยวข้อง รวมถึงการที่แพทย์จะต้องใช้องค์ความรู้ในการวินิจฉัยโรค ปัญหาการที่แพทย์ถูกฟ้องคดีต่อศาลยุติธรรม ไม่ว่าจะเป็นคดีแพ่ง คดีอาญา หรือคดีตามกฎหมายอื่นใดย่อมถือเป็นประเด็นสำคัญที่ควรมีการศึกษา เพื่อพัฒนาการตีความกฎหมายที่เกี่ยวข้องเพื่อให้เกิดความเป็นธรรมแก่ทั้งแพทย์ และผู้ป่วยต่อไป