การตรวจหาค่าแผกเหล่าในแผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์โดยใช้ชุดสี่
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจหาค่าแผกเหล่าโดยใช้ค่าชุดสี่ และเปรียบเทียบจำนวนค่าแผกเหล่าที่สามารถตรวจหาได้ถูกต้อง จากเกณฑ์มาตรฐานที่พัฒนาขึ้น 5 เกณฑ์ และศึกษาลักษณะการแจกแจงของค่าสัมบูรณ์ของค่ามัธยฐานค่าชุดสี่ เมื่อกลุ่มตัวอย่างได้รับการสุ่มจากประชากรที่มีการแจกแจงแบบปกติ จำนวนกลุ่มตัวอย่า...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Other Authors: | |
| Format: | Theses and Dissertations |
| Language: | Thai |
| Published: |
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
2012
|
| Subjects: | |
| Online Access: | http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/19609 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Institution: | Chulalongkorn University |
| Language: | Thai |
| Summary: | การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจหาค่าแผกเหล่าโดยใช้ค่าชุดสี่ และเปรียบเทียบจำนวนค่าแผกเหล่าที่สามารถตรวจหาได้ถูกต้อง จากเกณฑ์มาตรฐานที่พัฒนาขึ้น 5 เกณฑ์ และศึกษาลักษณะการแจกแจงของค่าสัมบูรณ์ของค่ามัธยฐานค่าชุดสี่ เมื่อกลุ่มตัวอย่างได้รับการสุ่มจากประชากรที่มีการแจกแจงแบบปกติ จำนวนกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการทดลองเป็น 3, 5 และ 7 กลุ่ม ขนาดกลุ่มตัวอย่างเป็น 11, 21 และ 31 โดยมีค่าแผกเหล่า 3 ระดับ คือ มาก ปานกลาง น้อย ทำการทดลองด้วยเทคนิคมอนติคาร์โลซิมูเลชั่น โดยจำลองการทดลองด้วยคอมพิวเตอร์ กรณีละ 2,000 ครั้ง ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. เมื่อตรวจสอบค่าแผกเหล่าทั้ง 3 ระดับ โดยใช้ค่าชุดสี่ ร่วมกับเกณฑ์มาตรฐานที่พัฒนาขึ้น ผลการวิจัยสรุปได้ว่า 1.1 การใช้ค่าชุดสี่ร่วมกับเกณฑ์มาตรฐานที่ 5 (DC 5) สามารถตรวจหาค่าแผกเหล่าระดับมากได้ถูกต้องมากที่สุด โดยตรวจหาได้ถูกต้องเกินกว่า 95% 1.2 การใช้ค่าชุดสี่ร่วมกับเกณฑ์มาตรฐานที่ 4 (DC 4) สามารถตรวจหาค่าแผกเหล่าระดับปานกลางได้ถูกต้องมากที่สุด โดยตรวจหาได้ถูกต้องตั้งแต่ 90%-94.99% 1.3 การใช้ค่าชุดสี่ร่วมกับเกณฑ์มาตรฐานที่ 3 (DC 3) สามารถตรวจหาค่าแผกเหล่าระดับน้อยได้ถูกต้องมากที่สุด โดยตรวจหาได้ถูกต้องตั้งแต่ 85%-89.99% 2. ค่าสัมบูรณ์ของค่ามัธยฐานชุดสี่มีลักษณะการแจกแจงโค้งเดียว และเบ้ไปทางขวา |
|---|